Olej ten pozyskuje się poprzez tłoczenie na zimno nasion ogórecznika lekarskiego (Borago Officinalis). Jest to roślina jednoroczna uprawiana w Polsce, należąca do rodziny ogórecznikowatych. Zaliczany jest do grupy bioolejów z uwagi na najbogatszą zawartość kwasu gamma linolenowego (GLA) na poziomie 21–25%,(Zadernowski i in. 2002). Olej ogórecznikowy ze względu na wysoką zawartość kwasu GLA w odróżnieniu od standartowych olejów roślinnych przewyższa ich wartość żywieniową. Olej ogórecznikowy z uwagi na kwas GLA może poprzez dietę spełniać funkcję protezy biochemicznej usprawniającej metabolizm kwasów tłuszczowych szeregu n-6 i n-3 w przypadkach kiedy z różnych przyczyn osłabieniu uległa aktywność enzymu delta-6 desaturazy na drodze metabolicznej przemiany kwasów tłuszczowych (Horrobin1992, Bolesławska 2006 i in) .
Olej z ogórecznika zawiera kwas linolowy 34-40%,
oleinowy 14-18%,
tokoferole 1478mg/kg (Zadernowski i in 2002),
sterole 290 mg/100 z czego ß-sitosterolu 108,1 mg/100g (Phillips i in. 2002) i śladowe ilości karotenoidów(około 23mg/kg).
Zastosowanie
Zastosowany zewnętrznie bezpośrednio na skórę wykazuje działanie przeciwzapalne i bakteriobójcze, a także mocno nawilżające. Dlatego też polecany jest osobom z problemami skórnymi, tj: trądzik, skóra sucha i łuszcząca się, zaczerwieniona i podrażniona. Stosowany na skórę dojrzałą wykazuje działanie pielęgnacyjne i regeneracyjne. Swoje zastosowanie znajduje również w diecie psów i kotów. Dodawany do karmy poprawia widocznie wygląd i jakość sierści, a także poprawia kondycję skóry, zmniejszają jej ewentualne stany zapalne. W kuchni wyłącznie na zimno jako dodatek do surówek, sałatek lub bezpośrednio łyżeczka dziennie przed posiłkiem
